خیانت به همسر و ۴ دلیل علمی آن

اکسی توسین مدار عصبی اعتماد و سازگاری اعتماد را در انسان شکل می دهد:

هورمون اکسی توسین نقش محوری در توانایی ایجاد دلبستگی و وابستگی های اجتماعی، شامل پیوند زوجین، مراقبت از فرزندان و حافظه اجتماعی ایفا می کند.

علاوه بر این، اکسی توسین اتصال قابل توجهی را در سیستم لیمبیک مغز نشان می دهد، از جمله آمیگدالا که بخشی در مغز است که پاسخ های استرس زا و اضطراب در تعاملات اجتماعی را کاهش می دهد. همچنین آزمایش های رفتاری اولیه نشان می دهد که هورمون اکسی توسین تعدیل کننده قوی رفتارهای متقابل اجتماعی و شناخت اجتماعی در انسان به نظر می رسد. 

علاوه بر این، یک مطالعه نشان داده است که اکسی توسین تمایل افراد به اعتماد کردن به دیگران را افزایش می دهد.

“اکسی توسین احساسات شما را بیشتر از افکار شما تحت تاثیر قرار می دهد؛ به قولی این هورمون احساسات شما را درگیر می کند و نه تفکر آگاهانه شما را”

اگرچه تحقیقات زیادی بر روی کارکرد این هورمون انجام شده است، و تحقیقات در مورد چگونگی تاثیر دقیق آن بر احساسات ما اطلاعات زیادی را در اختیار ما قرار می دهند اما برخی از این تحقیقات، اغلب درمراحل اولیه، باعث به وجود آمدن برخی افسانه ها و معجزات غیرواقعی درمورد کارکرد این ” هورمون عشق” شده اند. در ادامه به مهم ترین این ادعاها که مربوط به رابطه اکسی توسین و خیانت است خواهیم پرداخت.

• اکسی توسین مانع از خیانت در رابطه زناشویی می شود:

در تحقیقات اولیه، دانشمندان دریافتند که زوجین هنگامی که برای اولین بار رابطه جنسی را تجربه می کنند، ترشح اکسی توسین در مغز آن ها افزایش می یابد. این ماده ی شیمیایی برای برقراری پیوند پایدار ضروری است.

این کشف باعث شد تا رسانه ها اکسی توسین را به عنوان ” هورمون عشق” که مسئول وفادار نگه داشتن زوجین نسبت بهم است، شناخته و ستایش کنند. برای مثال دکترفیل به زنان توصیه کرد تا سطح اوکسی توسین شریک خود را با لمس و در آغوش گرفتن بیشتر، افزایش دهند تا خطر خیانت را کاهش دهند. اما این گفته آیا حقیقت دارد و ترشح بیشتر اکسی توسین باعث کم شدن خطر خیانت می شود؟

• اکسی توسین هیچ تضمینی برای وفاداری نیست:

در حقیقت شواهد محکم علمی مبنی بر اینکه اکسی توسین مانع از خیانت می شود وجود ندارد. مطمئنا لمس شریک زندگی باعث افزایش اکسی توسین می شود، اما ماساژ گرفتن از یک فرد غریبه نیز همانطور است. در مقایسه ای که بین افراد مجرد و ازدواج کرده انجام شد، نشان داده شد که مغز افراد متاهل نسبت به اکسی توسین حساس تر می باشد، اما تفاوت آن ها  واقعا ناچیز است.

ایدان شالف زیست شناسی که روی اکسی توسین تحقیق کرده است می گوید: << رسانه ها دوست دارند این را به عنوان راهی برای پیش بینی افرادی که قصد خیانت دارند توصیف کنند، اما ارتباط بین ترشح اکسی توسین و خیانت نکردن واقعا محدود است.

ناقل های عصبی عشق:

در ادامه و قبل از پرداختن به موضوع جایگاه خیانت در مغز، به بررسی موضوع عشق و ناقل های عصبی مترشحه از سیستم عصبی می پردازیم؛ زیرا قبلذ از هر خیانتی عشقی شکل گرفته و خوب است که ساختار شیمیایی این عشق را با هم نگاهی بیندازیم.

طبیعت هنگامی که معجون مواد شیمیایی مرتبط با عشق و علاقه را درست می کرد، معجون بسیار قوی را فرموله کرد. عشق و شیفتگی تنها احساس نیستند؛ بلکه محرک های انگیزشی بسیار قوی نیز هستند. عشق و شیفتگی بخشی از سیستم پاداش مغز هستند. 

در واقع در سیستم تکامل این احساسات ارتقا می یابند تا انسان ها را وادار به تولید مثل کنند. ترشحات شیمیایی که انگیزه و سیستم حرکتی در مغز را تحریک می کنند، انتقال دهنده های عصبی اپی نفرین، دوپامین، سروتونین و فنیل اتیلامین(PEA) می باشند. در ادامه هر کدام از این ناقل های عصبی را جداگانه بررسی خواهیم کرد.

• اپی نفرین:
  
   این ناقل عصبی باعث ترشح و آزاد شدن آدرنالین می شود که ضربان قلب شما را تندتر می کند، فشار خون شما را بالا می برد و تنفس شما را تند تر می کند.
• دوپامین:
  
   ناقل عصبی دوپامین، با ایجاد لذت، انگیزه و تمرکز همراه است. تحقیقات نشان داده است که این ناقل عصبی در مراکز پاداش مغز فعالیت می کند. سطوح بالای دوپامین با جذابیت و احساس جنسی مرتبط است. . دانیل لیبرمن، عصب شناس، در کتاب پرفروش خود می کند که دوپامین تمایل دارد افراد را حریص کند و آنچه را که در لحظه دارند نادیده بگیرند.
  
  دوپامین اغلب با دوره های کوتاه لذت همراه است و زمانی که ترشح آن کم می شود، معمولا احساس درد و پوچی ایجاد می شود. نقطه مقابل دوپامین، گروهی از مواد شیمیایی به نام مولکول H&Ns است. همان طور که از نام آن ها مشخص است، این مولکول به انسان اجازه می دهد با انتشار برخی مواد شیمیایی از جمله سروتونین و اکسی توسین، از آنچه اکنون دارند لذت ببرند.
  
  آزاد شدن دوپامین از تولید مولکول H&Ns جلوگیری می کند همانطور که آزاد شدن H&Ns مانع ترشح دوپامین می شود.

• سروتونین: 
  
  این ناقل عصبی به عنوان انتقال دهنده عصبی احساسات خوب شناخته می شود و در دوره ای که فرد جدیدی را ملاقات کرده و به او عشق می ورزید به طور چشمگیری کاهش می یابد. لازم به ذکر است این افت چشمگیر در مواردی اتفاق می افتد که فرد به طور وسواسی نمی تواند فکر کردن به شریک جدید زندگی خود را متوقف کند.
• PEA:
  
   ماده ای شبیه آدرنالین است که جریان اطلاعات بین سلول های عصبی را سرعت می بخشد و در فرآیند جذب فرد مقابل تحریک می شود تا به ما کمک کند به احساساتمان از جمله عشق توجه کنیم. همچنین PEA به عنوان ” مولکول عشق” شناخته می شود؛ زیرا ماده ای است که سیل مواد شیمیایی را به همراه نوراپی نفرین و دوپامین به مغز آغاز می کند تا زمانی که ما به شدت جذب کسی می شویم احساس سرخوشی و شیفتگی کنیم.